Auteur:
Tonke Dragt
Samenvatting:
Mick en Edu gaan met een ruimteschip naar Venus, waar ze en jaar worden geplaatst als planeetonderzoekers. Edu is er al eerder geweest en hij vond het er geweldig. Mick vindt Venus te dicht bij de zon, hij zit liever op Mars of op de maan omdat het daar lijkt op de steden van de aarde. Op Venus zijn wel wouden waarvan wordt gezegd dat ze gevaarlijk zijn. Edu vindt daarintegen ze prachtig. Zodra ze aankomen in de koepel op Venus maken ze kennis met de collega’s, de organisatie, de robots en de psygologe. Iedereen wordt getest en gekeurd door de psychologe en een robot. En iedereen krijgt een nummer.
Edu was bij de vorige keer wel eens met twee collega’s in het bos geweest, die hun helm buiten hadden afgezet en hadden rondgesprongen op het mos. Toen het ging regenen hadden ze hun helm weer opgezet. Toen ze weer terug kwamen hadden ze duidelijk problemen want je helm afzetten mocht absoluut niet.
Alles is heel gedisiplineerd en iedereen moet voldoen aan regeltjes. Ze maken foto’s van de dieren en planten. Ze mogen niet verder dan 1 mijl afstand rond de koepel en als je die grens nadert komt er en Robowaker naar je toe lopen die je aanspreekt met je nummer en je aanspreekt dat je niet verder mag, dat doet dan ook niemand.
Edu was bij de vorige keer wel eens met twee collega’s in het bos geweest, die hun helm buiten hadden afgezet en hadden rondgesprongen op het mos. Toen het ging regenen hadden ze hun helm weer opgezet. Toen ze weer terug kwamen hadden ze duidelijk problemen want je helm afzetten mocht absoluut niet.
Alles is heel gedisiplineerd en iedereen moet voldoen aan regeltjes. Ze maken foto’s van de dieren en planten. Ze mogen niet verder dan 1 mijl afstand rond de koepel en als je die grens nadert komt er en Robowaker naar je toe lopen die je aanspreekt met je nummer en je aanspreekt dat je niet verder mag, dat doet dan ook niemand.
Edu verlangt naar het leven buiten de koepel, gewoon zonder helm in de natuur. Maar daar komen lukt niet, de robots weerhouden hem en de psychologe blijft maar vragen stellen.
Dan maakt Edu een observatievlucht, negeert alle robots en grenzen en landt op 23 km afstand van de koepel in het woud. Nu is hij een noodgeval geworden, het schipt valt in elkaar door de metaal vernietigende atmosfeer van het woud. Maar Edu zegt, kom mij niet redden, ik ga zelf door het woud wandelen en kom zelf wel terug naar de koepel. Het Hoofdkwartier antwoordt woedend "doe maar wat je wilt!", maar ze kunnen hem ook niet helpen.
Zo maakt Edu kennis met de bewoners van het woud ….
Overig:
-
Mening:
Het boek speelt zich af in de toekomst, en geeft een verhaal van hoe het mogelijk zou kunnen worden. Dit boek heeft ook veel details die zich vooral op de psygologische kant van het verhaal richten. Het boek is geschreven in de 3de persoon met Edu als hoofdrol.
Cijfer:
8.5
Geen opmerkingen:
Een reactie posten